معرفی جاذبه های گردشگری گوا

گوا نام شهری بندری و ایالتی در حاشیه جنوب غربی هندوستان است. گوا شامل بندر گوا و شهر گوای کهنه یا شهر قدیمی گوا در فاصله حدودا ۴۰ کیلومتری آن می ‌باشد.

طبیعت گوا با تپه‌های به شدت سبز در کنار رودهای فراخ با کشتزارهای برنج، نخل‌های فراوان و سایر درختان گرمسیری جلوه بسیار زیبایی دارد. وسیع‌ ترین سواحل و مراکز تفریحی ساحلی هند در گوا قرار دارد و این شهر سالانه از صدها هزار گردشگر داخلی و خارجی پذیرایی می‌کند. سواحل گوا، بی ‌پایان بوده و آفتابی درخشان و فوق‌العاده زیبا دارند. ۴۵۱ سال حکومت پرتغال بر این منطقه، باعث شده که تمام شهرها و حتی روستاهای گوا فرهنگی خاص داشته باشند. نام گوا احتمالا تلفظ پرتغالی یک واژه سانسکریت است که در «حماسه ماهابهاراتا» هم آمده. «گوپاراشترا» یا «گوواراشترا» به‌ معنی مردم گاوبان.

تاریخ

قدمت شهر گوا را به قرن سوم پیش از میلاد نسبت می ‌دهند زمانی که به عنوان بخشی از امپراتوری مایریان شکل گرفت و از آن پس تحت حکومت ‌های محلی یا خاندان‌های مهم هند بود. در سال ۱۳۱۲ گوا تحت حکومت دهلی یا سلطنت دهلی قرار گرفت.

در سال ۱۴۹۸ واسکو دو گاما دریانورد پرتغالی توانست دماغه امید نیک قاره آفریقا را دور بزند و به هندوستان برسد. به این ترتیب دسترسی پرتغال و سایر اروپائیان به هندوستان و جزایر و بنادر اقیانوس هند آسان شد. در روز ۲۵ نوامبر ۱۵۱۰ میلادی آلفونس دوآلبوکرک دریانورد و ماجراجوی پرتغالی بندر گوا را تصرف کرد. او با یک ناوگان جنگی بنادر استراتژیک زیادی در اقیانوس هند از جزیره هرمز در خلیج فارس تا مالاکا را تصرف کرد. امپراتوری پرتغال شدیدا علاقه مند به گسترش قلمرو خود و تجارت ادویه بود. فتح شهر و بندر گوا برای تجارت پرتغال میان شبه جزیره عربستان و آسیای جنوب شرقی امری حیاتی بود. بندر گوا پس از مدتی به مرکز امپراتوری استعماری پرتغال در جزایر هند شرقی و اقیانوس هند تبدیل شد و از پایگاه گوا بود که پرتغالی‌ها به سایر نقاط آسیا از جمله خلیج فارس دست اندازی کردند. اروپا به ویژه انگلستان منافع مادی خود در هند را زمانی دریافتند که پرتغالیان به هند راه یافتند و در منطقه گوا مستقر شدند. هرچند پرتغالی‌ها مستعمرات و تصرفات خود را به تدریج ازدست دادند اما بندر گوا تا سال ۱۹۶۱ در تصرف آنان باقی ماند و حتی در آن زمان نیز سالازار دیکتاتور پرتغال حاضر به تحویل بندر گوا به کشور مستقل هند نبود. سرانجام جواهر لعل نهرو توانست با توسل به زور اما بدون خون ریزی بندر گوا را باز پس بگیرد. ارتش هند روز ۱۷ دسامبر سال ۱۹۶۱ بالاخره پس از چهار قرن و نیم، گوا و دو منطقه دیگر این کشور را از دست پرتغالی‌ها خارج ساخت و به استعمار این کشور کوچک اروپایی به عنوان آخرین بازمانده استعمار در شبه قاره هند پایان داد.

جغرافیا :

ایالت گوا در ساحل غربی هند در منطقه کونکان واقع است که از شمال به ایالت ماهاراشتارا، از شرق و جنوب به ایالت کارانتاکا و از غرب به دریای عرب محصور است. گوا با مساحت ۳،۷۰۲ کیلومتر مربع کوچکترین ایالت هند است و از نظر جمعیت با ۱،۴۰۰،۰۰۰ نفر این ایالت رتبه چهارم را در کم بودن جمعیت در هند داراست. مرکز ایالت گوا شهر پانجی یا پانجیم است که از زمان پرتغالی‌ها به جا مانده و هنوز ساختمان‌ها و کلیساهای بزرگی از آن زمان در این شهر به چشم می ‌خورند.

آب و هوا :

بندر گوا در اغلب سال هوایی گرم و شرجی دارد. که برای استفاده از دریا مناسب است. در ماه می گرمترین هوا را داراست که افزون بر ۳۵ درجه سانتی گراد می ‌شود. فصل باران های موسمی یا مانسون از ماه جون تا سپتامبر را در بر می‌گیرد اما اوج بارندگی‌ها مربوط به جولای و آگوست می‌باشد. گوا یک فصل سرما کوتاه مدت از اواسط دسامبر تا اواخر فوریه دارد که در شب ها درجه حرارت حدود ۲۰ درجه سانتی گراد است.

حداقل و حداکثر دمای آب و هوا در گوا در ماههای مختلف سال

شرایط آب و هوایی گوا در ماههای مختلف سال	بیشترین	کمترین
گوا شرایط آب و هوایی در ماه ژانویه	32°C	19°C
گوا شرایط آب و هوایی در ماه فوریه	32°C	17°C
گوا شرایط آب و هوایی در ماه مارچ	32°C	23°C
گوا شرایط آب و هوایی در ماه آپریل	33°C	25°C
گوا شرایط آب و هوایی در ماه می	33°C	27°C
گوا شرایط آب و هوایی در ماه ژون	31°C	25°C
گوا شرایط آب و هوایی در ماه جولای	29°C	24°C
گوا شرایط آب و هوایی در ماه آگوست	29°C	24°C
گوا شرایط آب و هوایی در ماه سپتامبر	29°C	23°C
گوا شرایط آب و هوایی در ماه اکتبر	31°C	23°C
گوا شرایط آب و هوایی در ماه نوامبر	33°C	22°C
گوا شرایط آب و هوایی در ماه دسامبر	32°C	20°C

گردشگری :

بندر گوا منطقه فوق العاده زیبایی است که سواحل شنی وسیع، زیبا، آرام و لذت بخشی دارد. طبیعت به شدت سبز، نخل‌های زیباترین سواحل و مراکز تفریحی ساحلی و امکانات مطلوب گردشگری با هزینه نسبتا کم از مهمترین عوامل جذب گردشکران به این منطقه است. در سال 2004 بیشتر از 2 میلیون گردشگر از این گوا دیدن کردند. این آمار تا کنون چند برابر شده است.

مومیایی زاویر مقدس :

افزون بر محیط طبیعی کلیسای بوم ژیزوس همراه با مومیایی زاویر مقدس در منطقه گوای کهنه شهرت و جذابیت ویژه‌ای دارد. کار ساخت این کلیسا از سال ۱۵۹۴ میلادی آغاز شده ودر سال ۱۶۰۵ به پایان رسیده است. کل مخارج احداث کلیسا را یک مرد پرتغالی اهدا کرده است. پیکر مومیایی شده زاویر مقدس در تابوتی شیشه‌ای و بر روی یک طاق بلند و در پشت حصار شیشه‌ای قابل رویت است. پوست سیاه خشکیده که به روی جمجمه کشیده شده، با چشمهای بسته از فاصله نچندان دور قابل تشخیص است. بیش از ۴۵۵ سال است که پیکر این مُبلغ اسپانیایی کیش مسیحیت در گوای کهنه است. مردم محلی معتقدند که جسد او مومیایی نیست و به‌طور طبیعی همین‌طور حفظ شده است. هر ده سال یکبار جسد را از طاق بیرون می‌آورند تا بازدیدکنندگان کلیسا یتوانند او را از نزدیک ببینند. فرانسیس زاویر مقدس، نخستین مبلغ مسیحیت در گوا بود که سال ۱۵۴۲ وارد گوا شد و ۱۰ سال در اینجا ماند و طی این ۱۰ سال به ژاپن، مالزی، اندونزی و سری لانکا هم سفر کرد. در راه رسیدن به چین، بیمار شد و در روز سوم دسامبر ۱۵۵۲ در یک جزیره درگذشت. او آن زمان ۴۶ سال داشت. پس از مرگ جسدش را در چین به خاک سپردند، ولی او قبل از مرگ وصیت کرده بود در هر کجای دنیا که بمیرد باید پیکرش را به گوا بیاورند. گفته می‌شود به خاطر همین وصیت چهار ماه پس از مرگ زاویر، گور او را گشودند و جسد را دست نخورده یافتند، یعنی جسد بطور معجزه‌آسایی نگندیده بود. پیکر او را از چین به گوا آوردند و اکنون در این کلیسا آرمیده است.

افزون بر آن تندیس گاندی در گوا، کلیسای سنت فرانسیس، کلیسای جامع گوا، سنت آگوستین بازار مارگو، کلیسای مارگو، کلیسای سنت آندرو، معبد ماهاسیا، کلیسای پتناجیم، بازار ماپوسا و بازار آنجونا از مراکز دیدنی منطقه گوا به شمار می ‌روند.

پانجیم:

اکثر مسافرین فقط از پانجیم (پانجی) رد می شوند و این اشتباه بزرگی است. پانجیم که مرکز ایلت گواست با خیابان های باریک سنگفرش شده، کلیساها و خانه های رنگی، سقف های شیروانی و در کل معماری پرتقالی اش یکی از دلچسب ترین شهرهای هندوستان به شمار می رود. کلیسای اصلی شهر با عنوان Church of Our Lady of the Immaculate Conception در میدان مرکزی شهر با عنوان میدان کلیسا قرار دارد. کمی پایین تر از میدان کلیسا، مسجد جامع پانجیم واقع است. موزه ایالتی گوا Goa State Musuem در جنوب غربی ایستگاه اتوبوس کادامبا واقع است. این موزه از دوشنبه تا جمعه از ساعت نه و نیم صبح تا پنج و نیم بعد از ظهر از است و بازدید از آن رایگان و شامل آثار هنری مسیحی، هندو و نقاشی هایی از اقصا نقاط هندوستان است.

گوای قدیمی :

این منطقه در نه کیلومتری شرق پانجیم ، پایتخت سابق پرتقالی ها قرار دارد که به عنوان گوای قدیمی شناخته می شود. گوای قدیمی (به همراه تاج محل، میدان ویکتوریای بمبئی، غارفیل و معبدهای کاماسوترا) یکی از نه منطقه ای در هند است که به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده اند. در گوای قدیمی کلیساهای جامع بزرگی وجود دارد که در زمره بزرگترین کلیسها در آسیا هستند و گفته می شود این شهر زمانی در شکوه و عظمت با لیسبون پایتخت پرتقال رقابت می کرد. به جز کلیساهای پا برجا بازدید از بقایای کلیسای سنت آگوستین نیز بسیار جالب است. برای بازدید از کل کلیساها، موزه ها و صومعه های گوای قدیمی به یک روز کامل وقت احتیاج هست. در ایستگاه اتوبوس پانجیم مرتباً اتوبوس هایی به سمت گوای قدیمی حرکت می کنند که کرایه آن ها حداکثر ده روپیه است و طی مسیر حداکثر نیم ساعت طول می کشد. مسیر جاده از پانجیم به گوای قدیمی صاف است و می تواند مسیر بسیار راحتی برای دوچرخه سواری به حساب آید. همچنین می توانید در گوای قدیمی سوار قایق بشوید و به جزیره دیوار (Diva Island) بروید.

معبد شانتادورگا :

شانتادورگا یک معبد بزرگ و زیباست که در 33 کیلومتری پانجیم واقع شده است. این معبد در سال 1564 میلادی توسط پرتغالی ها تخریب شد اما در سال 1738 دوباره ساخته شد و تا کنون چندین بار مورد بازسازی قرار گرفته است.

فرهنگ :

سلطه دیرپای پرتغال بر این سرزمین بی ‌اثر نبوده و همین حالا هم بیشتر سالمندان گوا زبان پرتغالی را بلدند. زبان محلی مردم گوا، موسوم به کونکنی هم سرشار از واژه‌های پرتغالی است. نسل جوان اما بیشتر به زبان انگلیسی رو آورده و کمتر پرتغالی بلدند. در صد افراد مسلط به زبان انگلیسی و پیروان مسیحیت به نحو مشهودی بیش از سایر مناطق هند است و از نگاه نخست می‌توان بی‌درنگ تشخیص داد که گوا با دیگر مناطق هند متفاوت است و بیش از سایر مناطق رنگ و بوی اروپایی دارد. نفوذ فرهنگ اروپایی در شبه قاره از این منطقه شروع شد و ساختمان‌ها و لباس مردم تشابه زیادی با شهر و روستاهای پرتغال دارد. غذاهای گوا بسیار معروف است و مخلوطی است از غذاهای پرتغالی، جنوب هند و عربی. اما به سبب حضور همیشگی گردشگران غذاهای متنوعی در همه جای شهر در دسترس است. گوا یکی از معدود مکان‌های هند است که اغلب رستوران‌های آن هم گوشت گاو و هم گوشت خوک را سرو می‌کنند .